|  | Beste Waterlanders,
				
					 
				
					
					
					Sinterklaas is uitgezwaaid en de kerstdagen komen eraan; dit 
					is mijn laatste column van 2024. Ik kijk terug op een roerig 
					jaar dat begon met de wateroverlast en een nadruk op hoe we 
					de begroting sluitend konden krijgen. Om er maar eens twee 
					te noemen. Voor beide onderwerpen geldt dat er geen 
					langjarige oplossing voorhanden is. Structurele tekorten in 
					de uitvoering van onze taken zullen ook in 2025 besproken 
					worden en ook op de waterstand zullen we alert moeten 
					blijven.
				
 
				
					
					
					Omstandigheden lijken sneller te kunnen veranderen dan 
					bijvoorbeeld 10 jaar geleden. Zekerheden zijn minder 
					afdwingbaar en maakbaar; ons leven is nog dynamischer 
					geworden, de risico's minder overzichtelijk. Die onzekerheid 
					levert spanning op die we soms heftig uiten als het onze 
					levenssfeer raakt. Zaak is dat we elkaar in de politiek en 
					samenleving snel vinden om de problemen te benoemen en naar 
					oplossingen te zoeken. De oplossing ligt niet in het 
					uitvergroten van vermeende tegenstellingen en het daarmee 
					voeden van onvrede maar in het maken van connectie. De ander 
					proberen te begrijpen, de goede bedoelingen duidelijk te 
					krijgen door te zoeken naar wat vertrouwen wekt in plaats 
					van wantrouwen.
				
 
				
					
					
					Ik sprak 
					met een groep joodse inwoners over hoe het met hen gaat. 
					Daar kwam een heel verschillend antwoord op. Wat ik van hen 
					leerde, is dat de overgrote meerderheid van de mensen stil 
					is, die zich niet laten horen en waar wellicht onrust 
					groeit. Die moeten we zien te bereiken, als overheid en als 
					mede-inwoner. Sport en cultuur zijn mooie dragers voor het 
					doorbreken van je eigen bubbel, om anderen te kunnen 
					ontmoeten. U vindt mij aan uw zijde bij initiatieven, nu en 
					in 2025, om in uw dorpshuizen en verenigingsgebouwen bijeen 
					te komen, ervaringen uit te wisselen en te beleven hoe 
					makkelijk de ander te bereiken en te vertrouwen is. 
					'Vertrouwen is de lijm van het leven. Het is de meest 
					essentiële emotie die mensen dichter bij elkaar brengt." 
					Aldus Stephen Covey (Amerikaans auteur).
				
 
				
					
					Mooie kerstgedachte toch?
				
 
				
					
					   Hartelijke groet,
				
					 
				
					
					
					Marian van der Weele 
				
					
					
					Burgemeester |  |